راز آفرینش

۱۳۸۹/۰۸/۲۵ 
عرفه، زمزمه‌ی محبت‌آمیز با پروردگار

گزیده بیانات رهبر انقلاب در مورد دعا و روز عرفه
دولت اسلام
اقبال بزرگی که شما جوانان آورده‌اید این است که در دوره‌ی حاکمیت اسلام هستید. بعضی در این دوره متولد شده‌اید و بعضی در این دوره، جوانیتان را گذرانده‌اید و این، اقبال بسیار بزرگی است.
خوشا به حالتان! کمااین‌که، حضرت امام حسین علیه‌السلام، در «دعای عرفه» خدا را شکر میکند که در دولت کفر به دنیا نیامده است. (چون ایشان در دولت پیغمبر به دنیا آمدند.) آری! این قضیه آن‌قدر عظمت دارد که امام حسین، آن هم در دعای عرفه خدا را شکر میکند که او را در دولت کفر به دنیا نیاورده و در دولت اسلام به دنیا آورده است. 

توجه به ترجمه‌ی ادعیه
من به جوانها قویا توصیه میکنم که به ترجمه‌ی این دعاها توجه کنند.
این دعاهای عرفه و ابیحمزه، پر از معارف است.
نماز جمعه‌ی تهران ۲۱/۰۷/۱۳۸۵

بهترین خواسته‌ها برای انسان
دعاهایی که از ائمه رسیده است، بهترین دعاهاست. اولا خواسته‌هایی در این دعاها گنجانده شده است که به ذهن امثال ماها اصلا خطور نمیکند و انسان از زبان ائمه (علیهم‌السلام) آنها را از خدا طلب میکند. در دعای ابوحمزه و دعای افتتاح و دعای عرفه بهترین مطالبات و خواسته‌ها برای انسان مطرح میشود؛ که اگر انسان اینها را از خدا بخواهد و بگیرد، میتواند برای او سرمایه باشد. ثانیا در این دعاها مایه‌های خشوع و تضرع وجود دارد. مطلب، با زبان و لحن و بیانی ادا شده است که دل را خاشع و نرم میکند. با عبارات فصیح و بلیغ، عشق و شیفتگی و شوق در این دعاها موج میزند. انسان باید این دعاها را قدر بداند و از آنها استفاده کند.
نماز جمعه‌ی تهران، ۲۹/۰۷/۱۳۸۴

تعلیمات ادعیه به مردم
چرا ما مردم را به سطحیاندیشی و عوام بودن متهم میکنیم؟ چون عواطف جوشان دارند؟ این از امتیازات مردم ماست؛ به‌خاطر ولایت ائمه‌ی اطهار (علیهم‌السلام) است؛ آنها ما را این‌طوری بار آورده‌اند؛ هم با تعلیماتی که به ما داده‌اند - این دعای عرفه، این دعای کمیل، این دعاهای صحیفه‌ی سجادیه، این معارف عاطفه‌برانگیز و احساس برانگیز - هم با خاطره‌های خودشان. ماجرای شهادت حضرت ابیعبدالله، عاشورای ما، دهه‌ی محرم ما و دهه‌ی فاطمیه‌ی ما را دیگر مسلمانها ندارند؛ ما داریم.
دیدار مسؤولان اداری و اجرایی استان کرمان، ۱۹/۰۲/۱۳۸۴

زمزمه‌ی محبت‌آمیز با پروردگار
بعد میرسیم به مسأله‌ی پاکیزه بودن اخلاقی و پاکیزه بودن عملی، که در سایه‌ی تدین به‌دست میآید؛ این هم خودش عالمی است. لذتهایی در زندگی انسان وجود دارد که قابل توصیف نیست و با هیچ ابزار مادی هم به‌دست نمیآید. لذت انس با خدا، لذت ذکر، لذت لحظه‌یی که شما احساس میکنید در حال نماز یا در حال دعای عرفه یا در حال دعای کمیل دارید با مرکز زیباییها و نیکیها و آفریننده‌ی همه‌ی اینها در خلوت حرف میزنید - توی جمع هستید، اما با او احساس خلوت میکنید - لذت بسیار بالایی است؛ دیریاب و کمیاب است؛ اما لذت بسیار عجیبی است. قاعدتا شماها هم این را تجربه کرده‌اید. گاهگاهی همه‌ی انسانها این حالت را تجربه میکنند؛ برای آنها مواردی پیش میآید و لحظه‌یی، دقیقه‌یی و یا ساعتی این لذت را احساس میکنند. مشکل ما این است که به‌خاطر آلودگیها و گرفتاریهای دوروبرمان نمیتوانیم آن لحظه را ادامه دهیم؛ اما در آن لحظه اگر زیباترین چیزها را هم بر شما عرضه کنند، میل و رغبتی ندارید؛ دلتان میخواهد در همان خلوت انس با خدا و تبادل زمزمه‌ی محبت‌آمیز با پروردگار وقت خود را بگذرانید.
دیدار اعضای جامعه‌ی اسلامی دانشجویان، ۱۵/۱۱/۱۳۸۳